Aristoteles’in Ruh Anlayışı
Özet Görüntüleme: 632
/ 
PDF İndirme: 191
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7416162Anahtar Kelimeler:
Aristoteles, ruh, yaşama, duyumsama, düşünmeÖzet
Bu çalışmanın amacı Aristoteles’in ruh anlayışı ile varlık anlayışı arasındaki bağı ortaya koymak ve berikinin ötekine dayandığını göstermektir. Bu doğrultuda yazının ilk bölümlerinde Aristoteles ontolojisinin bazı temel kavramları incelenip bu kavramların Aristoteles’in tanım anlayışına nasıl dayanak sağladığı üzerinde durulacaktır. Yazının sonraki bölümünde ise Aristoteles tarafından yapılan genel ruh tanımları ile filozofun daya ayrıntılı olarak bitkisel, hayvansal ve insansal ruh üzerine söylediklerinin hep bu düzlemden hareketle okunması gerektiği gösterilmeye çalışılacaktır.
Referanslar
Aristoteles. 1920. Aristotelis Ethica Nicomachea, der. I. Bywater. Oxford: Clarendon Press.
Aristoteles. 1949. Aristotelis Categoriae et Liber de Interpretatione, der. L. Minio-Paluello. Oxford: Oxford University Press.
Aristoteles. 1956. Aristotelis De Anima, der. W. D. Ross. Oxford: Clarendon Press.
Aristoteles. 1957. Aristotelis Metaphysica, der. W. Jaeger. Oxford: Clarendon Press.
Aristoteles. 1960. Aristotelis Physica, der. W. D. Ross. Oxford: Clarendon Press.
Babür, Saffet. 2002. “Aristoteles’te Episteme.” Yeditepe’de Felsefe 7: 7–20.
Berti, Enrico. 2016. “Aristotle’s Nous Poiêtikos: Another Modest Proposal.” International Aristotle Studies, 137–154. Sankt Augustin: Academia Verlag.
Brentano, Franz. 1975. On the Several Senses of Being in Aristotle. Çev. Rolf George. Berkeley, CA: University of California Press.
Brentano, Franz. 1977. The Psychology of Aristotle: In Particular His Doctrine of the Active Intellect. Çev. Rolf George. Berkeley, CA: University of California Press.
Brentano, Franz. 2009. Psychology from an Empirial Standpoint. Çev. Rolf George. Londra: Routledge.
Burnyeat, Myles. 1992. “Is an Aristotelian Philosophy of Mind Still Credible?” Essays on De Anima, 15–26. Oxford: Clarendon Press.
Gadamer, Hans-Georg. 2001. Gadamer in Conversation: Reflections and Commentary. Çev. R. E. Palmer. New Haven: Yale University Press.
Halper, Edward. 2018. “The Metaphysics of the Syllogism.” Proceedings of the Boston Area Colloquium of Ancient Philosophy 33: 31–60.
Halper, Edward. 1989. One and Many in Aristotle’s Metaphysics: The Central Books. Columbus, OH: Ohio State University Press.
Heidegger, Martin. 1995. Aristotle’s Metaphysics Θ 1-3 On the Essence and Actuality of Force (GA 33). Çev. Walter Brogan ve Peter Warnek. Bloomington: Indiana University Press.
Heidegger, Martin. 2005. The Essence of Human Freedom: An Introduction to Philosophy (GA 31). Çev. Ted Sadler. Londra: Continuum.
Heidegger, Martin. 2010. Logic: The Question of Truth (GA 21). Çev. Thomas Sheehan. Bloomington: Indiana University Press.
Hegel, Georg Wilhelm Friedrich. 2006. Lectures on the History of Philosophy. Çev. R. F. Brown ve J. M. Stewart. Oxford: Clarendon Press.
Kayar, Esma. 2017. “Megaralılar ve Modalite Anlayışları.” Kutadgubilig 35: 91–108.
Kosman, Aryeh. 1992. “What does the Maker Mind Make?” Essays on De Anima, 343–358. Oxford: Clarendon Press.
Menn, Stephen. 2002. “Aristotle’s Definition of the Soul and the Programme of the De Anima.” Oxford Studies in Ancient Philosophy 22: 83–139.
Menn, Stephen. 2006. “Aristotle.” Encyclopedia of Philosophy (vol. 1), 263–282. Farmington Hills, MI: Macmillan.
Nussbaum, Martha ve Rorty, Amélie, der. 1992. Essays on De Anima. Oxford: Clarendon Press.
Owens, Joseph. 1981. “Aristotle’s Definition of the Soul.” The Collected Papers of Joseph Owens, 109–121. Albany: State University of New York Press.
Ünlü, Hikmet. 2016. “Heidegger’e Göre Aristoteles’te Doğruluk Kavramı.” Kutadgubilig 30: 333–346.
Ünlü, Hikmet. 2020. “Aristotle, Heidegger, and the Megarians.” Revue Roumaine de Philosophie 64: 125–140.
Ünlü, Hikmet. 2021. “Dynamis and Energeia in Aristotle’s Metaphysics.” European Journal of Philosophy 29, no.1: 1–15. DOI: 10.1111/ejop.12635.
