Ontolojik Kayıtsızlığa Etik Başkaldırı Figürleri Olarak Antigone ve Rispa Bath Aya
Levinasçı Bir Okuma
Özet Görüntüleme: 356 / PDF İndirme: 194
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10438777Anahtar Kelimeler:
Levinas, Antigone, Rispa Bath Aya, kutsiyet, Başkası’nın ölümü, sorumluluk.Özet
Öz
Levinas’ın felsefesi etiği, ben ve Başkası arasındaki sonsuz sorumluluk ilişkisiyle düşünür ve son dönemi itibarıyla mutlak bir kutsiyet felsefesine dönüşür. Bu dönüşüm, bir yandan etiği tekil etik ilişkiler düzeyinde sarsılmaz kılarken, diğer yandan çok sayıda Öteki’lerin veya Üçüncü’lerin olduğu bir dünyada, kaçınılmaz olarak çoğulluğu, eşitliği, karşılıklılığı, adaleti ve evrenselliği tartışmayı gerekli kılar. Ancak bu gereklilik Levinas için kutsi etik ilişkiden vazgeçmek veya etik düşüncenin ana hattını bütünüyle değiştirmek anlamı taşımaz. Aksine, kökenini ontolojik düşünüşün dinamiklerinde bulan metafizik geleneğin doğurduğu ve Levinas tarafından Başkası’na karşı kayıtsızlık/ilgisizlik olarak dillendirilen ontolojik bakışın temeline yerleşmesi gereken bir etik duyarlık ihtiyacı olarak varlığını sürdürmeye devam eder. Bu doğrultuda Antigone ve Rispa Bath Aya da özgürlük ve karşılıklılığı talep eden ontolojik kayıtsızlığa karşı mücadele veren direnişçiler olarak konumlanırlar. Grek Tragedyasının ebedi karakteri Antigone ve Yahudiler’in Antigonesi Rispa, Başkası’nın ölümü ve ölü bedeni karşısında gösterdikleri etik tavırları ve tuttukları yas nedeniyle hem tragedya geleneği ile Yahudi geleneğini bir arada düşünmeyi sağlamakta, hem de Levinasçı etiğin -Başkasının sonsuz sorumluluğu, Başkası’nın rehini olma, Başkası’nın ölümü ve sorumluluk, Başkası’nın yerine geçme, etik ve politik adalet ilişkisi- kavramları aracılığıyla kutsiyet etiğini politik alanda işlevsel hale getirmektedirler. Biri kurmaca diğeri gerçek olan bu iki kadın figürün Levinas’ın kutsiyet etiğiyle birlikte ele alınması bitimsiz Antigone yorumlarına bir yenisini katma girişimidir. Makalenin amacı, Antigone ve Rispa’nın “Başkası’nın ölümü” karşısında gösterdiği “sorumluluk ve feragat” eylemleriyle Levinasçı kutsi etik sembolleri ve etik ile politika arasındaki çatışmayı etik lehine dönüştüren aktörleri olduğunu göstermektir.
Anahtar Kelimeler: Levinas, Antigone, Rispa Bath Aya, kutsiyet, Başkası’nın ölümü, sorumluluk.
Referanslar
Bernasconi, Robert. 2011. “Üçüncü Taraf: Etik ve Politik Olanın Kesişimi.” Levinas Okumaları içinde, (Ed.) Zeynep Direk, 33-51. İstanbul: Pinhan Yayınları.
Bernasconi, Robert. 2011. “Şüphe Etiği”. Levinas Okumaları içinde, (Ed.) Zeynep Direk, 9-32. İstanbul: Pinhan Yayınları.
Cheron, Michael. 2015. Emmanuel Levinas İle Söyleşi: Yüz Fenomenolojisinden Kopuş Felsefesine. Çeviren: Işık Ergüden. İstanbul: Alfa Felsefe Yayınları.
Cheron, Michael. 2008. “Kutsiyet Felsefesi Üzerine”. Çeviren: Cevriye Demir Güneş. Lapsus Dergisi, sayı III. (Güz): 169-182.
Cokona, Ari. 2017. “Sunuş”. Antigone içinde, V-X. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
David, Alain. 2010. “Köpeğin Adı ya da Doğal Hukuk.” Çeviren: Nevra Aydoğan. MonoKL Levinas Özel Sayısı 4 no. VII-IX. 79-100.
Kutsal Kitap, 2006. İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 2011a. Dört Talmud Okuması. Çeviren: Burak Şaman. İstanbul: Pinhan Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 1971. Totalité et Infini, Essai sur l’extériorité. Paris: Kluwer Academic.
Levinas. Emmanuel. 1978. Autrement qu’etre ou au-dela de l’essence. Paris: Kluwer Academic.
Levinas, Emmanuel. 2006. Ölüm ve Zaman. Çeviren: Nami Başer. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 2003. “Etik ve Sonsuz.” Sonsuza Tanıklık içinde. Çeviren: Özkan Gözel. İstanbul: Metis Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 2011b. Tanrı, Ölüm ve Zaman. Çeviren: Işık Ergüden. Ankara: Dost Yayınevi.
Levinas, Emmanuel. 2003. “Varlıkbilim Temel midir?.” Sonsuza Tanıklık içinde. Çeviren: Erdem Gökyaran. İstanbul: Metis Yayınları.
Ricoeur, Paul. 2010. Başkası Olarak Kendisi, Çev. Hakkı Hünler, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
Sophokles, 2017. Antigone, Çeviren: Ari Cokona. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Steiner, George. 2011. Tragedyanın Ölümü. Çeviren: Burç İdem Dinçel. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Sümbül, Yiğit-Demir Güneş, Cevriye. 2019. “Başkası’nın Ölümü ve Tragedya’nın Kathartik Boyutu: Levinasçı Bir Okuma.” Flsf Dergisi, 28 (Güz): 17-33.
Şimşon, Elis. 2017. “Kabil’in İlgisizliği: Levinas’ın Düşüncesinde Kötülük Sorunu.” Cogito Dergisi, 86, 109-123.
Weber, Elisabeth. 1991. “Approche, Ritspa, Esther, Quelques remarques sur Martin Buber et Emmanuel Levinas.” Cahier de L’herne Emmanuel Levinas içinde, 454-463. Paris: L’Herne.
Bernasconi, Robert. 2011. “Üçüncü Taraf: Etik ve Politik Olanın Kesişimi.” Levinas Okumaları içinde, (Ed.) Zeynep Direk, 33-51. İstanbul: Pinhan Yayınları.
Bernasconi, Robert. 2011. “Şüphe Etiği”. Levinas Okumaları içinde, (Ed.) Zeynep Direk, 9-32. İstanbul: Pinhan Yayınları.
Cheron, Michael. 2015. Emmanuel Levinas İle Söyleşi: Yüz Fenomenolojisinden Kopuş Felsefesine. Çeviren: Işık Ergüden. İstanbul: Alfa Felsefe Yayınları.
Cheron, Michael. 2008. “Kutsiyet Felsefesi Üzerine”. Çeviren: Cevriye Demir Güneş. Lapsus Dergisi, sayı III. (Güz): 169-182.
Cokona, Ari. 2017. “Sunuş”. Antigone içinde, V-X. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
David, Alain. 2010. “Köpeğin Adı ya da Doğal Hukuk.” Çeviren: Nevra Aydoğan. MonoKL Levinas Özel Sayısı 4 no. VII-IX. 79-100.
Kutsal Kitap, 2006. İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 2011a. Dört Talmud Okuması. Çeviren: Burak Şaman. İstanbul: Pinhan Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 1971. Totalité et Infini, Essai sur l’extériorité. Paris: Kluwer Academic.
Levinas. Emmanuel. 1978. Autrement qu’etre ou au-dela de l’essence. Paris: Kluwer Academic.
Levinas, Emmanuel. 2006. Ölüm ve Zaman. Çeviren: Nami Başer. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 2003. “Etik ve Sonsuz.” Sonsuza Tanıklık içinde. Çeviren: Özkan Gözel. İstanbul: Metis Yayınları.
Levinas, Emmanuel. 2011b. Tanrı, Ölüm ve Zaman. Çeviren: Işık Ergüden. Ankara: Dost Yayınevi.
Levinas, Emmanuel. 2003. “Varlıkbilim Temel midir?.” Sonsuza Tanıklık içinde. Çeviren: Erdem Gökyaran. İstanbul: Metis Yayınları.
Ricoeur, Paul. 2010. Başkası Olarak Kendisi, Çev. Hakkı Hünler, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
Sophokles, 2017. Antigone, Çeviren: Ari Cokona. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Steiner, George. 2011. Tragedyanın Ölümü. Çeviren: Burç İdem Dinçel. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Sümbül, Yiğit-Demir Güneş, Cevriye. 2019. “Başkası’nın Ölümü ve Tragedya’nın Kathartik Boyutu: Levinasçı Bir Okuma.” Flsf Dergisi, 28 (Güz): 17-33.
Şimşon, Elis. 2017. “Kabil’in İlgisizliği: Levinas’ın Düşüncesinde Kötülük Sorunu.” Cogito Dergisi, 86, 109-123.
Weber, Elisabeth. 1991. “Approche, Ritspa, Esther, Quelques remarques sur Martin Buber et Emmanuel Levinas.” Cahier de L’herne Emmanuel Levinas içinde, 454-463. Paris: L’Herne.
İndir
Yayın Tarihi
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 POSSEIBLE
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.