Günümüzde İktidar ve Direniş Stratejileri: Gezi Direnişi’nin Demokrasi Deneyimi Üzerine Felsefi Bir Analiz

Özet

27 Mayıs 2013 Tarihinde İstanbul'da Gezi Parkının yıkımına tepki olarak başlayan, Türkiye'nin pek çok kentinde yaklaşık 3 ay süreyle yoğun olarak devam eden ve etkileri halen süren bir direniş süreci yaşandı. Gezi Direnişi olarak isimlenen bu eylem, iktidarın pek çok alanda yaptığı uygulamalara karşı, çeşitli siyasal kimliklere sahip 4 milyonda fazla insanın katılımıyla Türkiye tarihinde eşi benzeri görülmemiş bir ayaklanmaya dönüştü. Bu çalışma öncelikle, “İsyan Öncesi Koşullar”, “Türkiye Ayaklanması”, “Gezi Komünü” ve “Forumlar Süreci” olarak ele alınabilecek Gezi Direnişi sürecinde, özgün bir demokrasi deneyiminin oluşup oluşmadığını tartışacak ve bu süreçte ortaya çıkan demokrasi deneyiminin temel siyasal karakterinin ne olduğunu çağdaş siyaset felsefesinde yürütülen tartışmalar aracılığıyla ele almaya çalışacaktır. Bu çerçevede bir yanda E. Laclau ve S. Mouffe'un, diğer yanda M. Hardt ve A. Negri'nin demokrasi kuramları aracılığıyla Gezi Direnişi'nde nasıl bir demokrasi deneyimi ortaya çıktığına ilişkin fikirler ileri sürülecektir.