Kahraman’dan Anti-Kahraman’a, Ben’den Kendi’ye: Kim’lik Üzerine Bir Sorgulama


Özet Görüntüleme: 278 / PDF İndirme: 150

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.7411985

Anahtar Kelimeler:

Kim’lik, ben, kendi, kahraman, anti-kahraman

Özet

Bu çalışmada felsefede kendilik sorununa dair ortaya konan açıklamaların iki hareket noktası bulunduğu ve söz konusu açıklamaların, merkezlilik-merkezsizlik ekseninde gerçekleştirilen düşünme biçimlerinin birer sonucu olarak değerlendirilebileceği ileri sürülmektedir. Kendiliğin bu iki düşünülüş tarzı kimdir? sorusunun nereye ait olduğunu, temelini nerede bulduğunu ve bu temelin onu nasıl şekillendirdiğini sorgulayan daha genel bir çerçevede, kurmacayı da kuşatacak biçimde kim’lik sorgulaması başlığı altında ele alınmaktadır. Sorunun felsefede ben ve kendi olarak karşılık bulan yanıtları, bu yanıtların felsefe tarihindeki önemli uğrakları olan Descartes ve Heidegger üzerinden konu edilmektedir. Ben ve kendi, sırasıyla biri dışarıya kapalı ve değişmez bir merkeze, diğeri ise dışarıya açık ve ilişkisellik içindeki bir merkezsizliğe işaret eden, dolayısıyla klasik anlamda tanımlanmaya izin verip vermemeleri bakımından birbirinden farklılaşan kavramlardır. Ben ve kendinin yukarıda dile getirilen eksendeki edebi eşleri olarak konumlandırılan kahraman ve antikahraman ise Campbell’ın monomit kuramından ve anti- ön ekinin Derridacı bir okumasından hareketle, kimdir?’in kurmacadaki ve felsefedeki yolculuklarının paralel rotasına işaret etmek için kullanılmaktadır. Bu rotayı takip eden çalışma, kim’lik sorgulamasını kurmacada ve felsefede ortaya konan yanıtların kutuplar arası yelpazesinde serimlemeyi amaçlamaktadır.

Referanslar

Abrams, Meyer H. 1999. A Glossary of Literary Terms. Boston: Heinle & Heinle.

Aristoteles. 1993. Poetika. Çev. İsmail Tunalı. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Berlin, Isaah. 1953. The Hedgehog and The Fox. London: Weidenfeld&Nicolson.

Camcı, Cihan. 2015. Heidegger’de Zaman ve Varoluş: Yaşamın Anlamı Onu Sayışımızdadır. Ankara: Bibliotech Yayınları.

Campbell, Joseph & Moyers, Bill. 1991. The Power of Myth, der. Betty Sue Flowers. New York: Doubleday.

Campbell, Joseph. 2017. Kahramanın Sonsuz Yolculuğu. Çev. Sabri Gürses. İstanbul: İthaki.

Clavien, Christine & Chapuisat Michel. 2013. “Altruism Across Disciplines: One Word, Multiple Meanings.” Biology and Philosophy 28: 125-140.

Cuddon, John Anthony. 1999. The Penguin Dictionary of Literary Terms and Literary Theory. London: Penguin Books.

Çelik, E. Murat. 2021. “Edebi Kentler: Kurmacanın Gerçek(siz)liği.” Kent Estetiği: Çok Disiplinli Bir Yaklaşım, der. Kemal Reha Kavas, 139-147. Antalya: SANART

Deleuze, Gilles& Felix Guattari. 2005. A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia. Çev. Brian Massumi. Minneapolis: University of Minnesota Press.

Dennett, Daniel C. 1992. “The Self As a Center of Narrative Gravity.” Self and Consciousness: Multiple Perspectives, der. F. S. Kessel, P. M. Cole and D. L. Johnson, 103-115. Hillsdale, N.J.: Erlbaum.

Derrida, Jacques. 1978. Writing and Differance. Çev. Alan Bass. Chicago: The University of Chicago Press.

Derrida, Jacques. 1981. Positions. Çev. Alan Bass. Chicago: The University of Chicago Press.

Descartes, René. 1994. Metot Üzerine Konuşma. Çev. Kemal S. Sel. İstanbul: Sosyal Yayınları.

Descartes, René. 2007. Meditasyonlar. Çev. İsmet Birkan. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.

Dictionnaire Littré. “Héro.” 2022. Erişim Mayıs, 2022. https://www.littre.org/definition/héros.

Esenyel, Adnan. 2020. Martin Heidegger-Varlığın Patikaları. Ankara: Fol.

Furst, Lilian. R. 1976. “The Romantic Hero, or is He an Anti-Hero?” Studies in the Literary Imagination 9 (1): 53-68.

Gallagher, Shaun. 2000. “Philosophical Conceptions of the Self: Implications for Cognitive Science.” Trends in Cognitive Sciences 4(1): 14-21.

Gözel, Özkan. 2020. “Heidegger’de ‘Herkes’ Sorunsalı.” FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi) 30: 17-35.

Heidegger, Martin. 2011. Varlık ve Zaman. Çev. Kaan H. Ökten. İstanbul: Agorakitaplığı.

Jung, Carl Gustav. 1980. Collected Works of C.G. Jung, Volume 9 (Part I): Archetypes and Collective Unconscious. Çev. Richard F. C. Hull. N. J: Princeton University Press.

Jung, Carl Gustav. 2020. Dört Arketip. Çev. Zehra Aksu Yılmazer. İstanbul: Metis Yayınları.

Kadiroğlu, Murat. 2012. “A Genealogy of Antihero.” Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 52: 231-249.

Karabük Kovanlıkaya, Aliye. 2013. “Hâlâ Düşünüyorum.” Kaygı 20: 19-30.

Levinas, Emmanuel. 1991. Totality and Infinity: An Essay on Exteriority. Çev. Alphonso Lingis. Dordrect: Kluwer Academic Publishers.

Mansbach, Abraham. 1991. “Heidegger on the Self: Authenticity and Inauthenticity.” Iyyun: the Jerusalem Philosophical Quarterly 40: 65-91.

Metzinger, Thomas. 2003. Being No One: The Self-Model Theory of Subjectivity. Cambridge, MA: The MIT Press.

Online Etymology Dictionary. “Anti-.” 2022. Erişim Mayıs, 2022. https://www.etymonline.com/word/anti-.

Ricoeur, Paul. 1974. “The Question of the Subject: The Challenge of Semiology.” The Conflict of Interpretations: Essays in Hermeneutics, der. Don Ihde, 236-266. Evanston: Northwestern University Press.

Rosfort, René. 2019. “Phenomenology and Hermeneutics.” The Oxford Handbook of Phenomenological Psychopathology, der. Giovanni Stanghellini, Matthew Broome, Andrea Raballo, Anthony Vincent Fernandez, Paolo Fusar Poli, René Rosfort, 235-247. Oxford: Oxford University Press.

Segal, Robert A. 2006. “Joseph Campbell’ın Mit Teorisi.” Çev. Kürşat Öncül. Millî Folklor 70: 114-124.

Spivey, Michael & Steven, Knowlton. 2008. “Anti-Heroism in the Continuum of Good and Evil.” The Psychology of Superheroes, der. Robin S. Rosenberg, Jennifer Canzoneri, 51-63. Texas: Benbella Books.

Taylor, Charles. 1985. “Self Interpreting Animals.” Human Agency and Language: Philosophical Papers 1, 45-76. Cambridge: Cambridge University Press.

Taylor, Charles. 1989. Sources of the Self. Cambridge: Harvard University Press.

The Merriam Webster Dictionary. “Hero.” 2022. Erişim Mayıs, 2022. https://www.merriam-webster.com/dictionary/hero.

Topakkaya, Arslan. 2018. “M. Heidegger’de Köklere Bağlılık (Ortsverbundenheit) Kavramının Tahlili.” Temaşa 8: 64-72.

Tura, Saffet Murat. 2010. Freud’dan Lacan’a Psikanaliz. İstanbul: Kanat Kitap.

Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlük. “Kahraman.” 2022. Erişim Mayıs, 2022. https://sozluk.gov.tr/.

Wegner, Daniel M. 2008. “Self is Magic.” Are We Free: Psychology and Free Will, Der. John Baer, James C. Kaufman, Roy F. Baumeister, 226-247. New York: Oxford University Press.

Wisser, Richard. 2015. “Martin Heidegger’in Dörtlü Sorgulaması: ‘Metafizik Nedir?’le Öncü-olana Bakmak.” Metafizik Nedir?, çev. Yusuf Örnek, 56-90. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.

Zahavi, Dan. 2006. Subjectivity and Selfhood: Investigating the First-Person Perspective. Cambridge, MA: The MIT Press.

İndir

Yayın Tarihi

31-07-2022

Nasıl Atıf Yapılır

Acar Keskin, S. M. (2022). Kahraman’dan Anti-Kahraman’a, Ben’den Kendi’ye: Kim’lik Üzerine Bir Sorgulama. POSSEIBLE, 11(1), 1–26. https://doi.org/10.5281/zenodo.7411985

Sayı

Bölüm

Makaleler